ADS
Powodem coraz częstszej obserwacji zjawiska zwanego zorzą polarną jest cykl słoneczny trwający 11 lat. Amerykańska Agencja Kosmiczna, NASA, informuje, że Słońce jest w „maksimum” swojego cyklu, co sprawia, że zorza polarna jest bardziej widoczna na niebie.
To właśnie w momencie szczytowym cyklu, bieguny magnetyczne Słońca się odwracają, stając się aktywne i burzliwe. Można by to porównać do sytuacji, gdy co dekadę na Ziemi odwracałyby się bieguny północny i południowy.
„Kiedy Słońce jest najbardziej ciche, mówimy o minimum słonecznym; podczas maksimum słonecznego, Słońce płonie jasnymi błyskami i erupcjami słonecznymi”, wyjaśnia NASA.
25. cykl słoneczny od 1755 roku rozpoczął się w 2019 roku i przewiduje się, że osiągnie szczyt w przyszłym roku. Warunki, które spowodowały ostatnią aktywność, będą trwać przez kilka miesięcy.
Duże plamy słoneczne wybuchły na powierzchni Słońca, oddalonego o 150 milionów km od Ziemi, 8 października, co spowodowało najnowszą serię nocnych świateł.
Jony z erupcji dotarły do Ziemi w postaci wiatru słonecznego. Naładowane cząsteczki zderzają się z atmosferycznymi gazami Ziemi w pobliżu biegunów magnetycznych, tworząc zorzę polarną.
Światło o różnych długościach fali koliduje ze sobą, generując kolorowe mieniące się i wirujące wzory na niebie.
Podczas maksimum cyklu słonecznego, większa ilość plam słonecznych powoduje, że rozbłyski koronalne niosą na Ziemię naładowane cząsteczki, co powoduje powstanie zorzy polarnej.
W półkuli północnej większość tego zjawiska ma miejsce w okolicach koła podbiegunowego. Gdy aktywność słoneczna jest wysoka, może to się rozprzestrzeniać.
Z wysoką aktywnością Słońca i plamami słonecznymi eksperci oczekują, że w ciągu najbliższych miesięcy pojawi się więcej rozbłysków koronalnych skierowanych w stronę Ziemi.
Aby zobaczyć zorzę polarną w pełnej okazałości, warto znaleźć się w miejscu pozbawionym sztucznego oświetlenia, z dala od zanieczyszczeń światłem i w miejscu bezchmurnym.
